- spektakl Moniki Siary pt: ”Na zawsze” wg. Romy Ligockiej i Lewisa Carrolla - wernisaż Wystawy Fotografii Otworkowej pn: „Żydzi Wrócili” - performance – wg. Goldie Szachter Kalib pn: „Przez Dolinę Cieni” w wykonaniu adeptów Teatru Zbożowego

Teatr Zbożowy Fundacji Studio TM serdecznie zaprasza na  III Kieleckie Reminiscencje Teatralne,  którymi  pragniemy uczcić Międzynarodowy Dzień Pamięci o Ofiarach Holokaustu.

Tradycyjnie od trzech lat  Fundacja Studio TM  podejmuje różnorodne działania artystyczne, które stwarzają doskonałą okazje do zastanowienia się i refleksji na temat Holokaustu, tolerancji oraz uniwersalności praw człowieka we współczesnym świecie.  

Podczas tegorocznych III Reminiscencji Teatralnych w Międzynarodowym Dniu Pamięci o Ofiarach Holokaustu chcemy zaprezentować Państwu spektakl Moniki Siary  pt: ”Na zawsze” wg. Romy Ligockiej i Lewisa Carrolla, na podstawie scenariusza i w reżyserii Pawła Sroki. Ponadto zaprosimy Widzów na wernisaż Wystawy Fotografii Otworkowej pn: „Żydzi Wrócili” dedykowany Rodzinie Ulmów oraz performance – wg. Goldie Szachter Kalib  pn: „Przez Dolinę Cieni” w  wykonaniu adeptów Teatru Zbożowego.

Całość działań artystycznych będzie odbywać w dniu 27 stycznia 2014 r. o godz. 17.00 na Bazie Zbożowej w Kielcach przy ul. Zbożowej 4.

Dodatkowo dla uczniów kieleckich szkół Fundacja proponuje dodatkowe prezentacje spektaklu:
- 27 stycznia 2014 r. - o godz 11.00
- 28 stycznia 2014 r. - o godz. 11.00

Nauczycieli zainteresowanych spektaklami uprzejmie prosimy o Kontakt z Fundacją studio TM.

Osobą reprezentującą organizatora jest Pan Artur Anyż pełniący funkcję koordynatora – numer telefonu kontaktowego: 694 691 537; e-mail: studio_tm@onet.eu. Z którym zostaną ustalone wszystkie szczegóły organizacyjne.

Monika Siara mistrzyni monodramu
Monika Siara jest jedną z najbardziej utalentowanych aktorek, które wyszły spod ręki Pawła Sroki, instruktora teatralnego w Miejskim Ośrodku Kultury w Jarosławiu. Monika wielokrotnie z powodzeniem występowała na różnego rodzaju konkursach, przeglądach prezentując spektakle wraz z Grupą PLASTER. Szczególnym upodobaniem młoda aktorka darzy monodramy.
Z wielkim uznaniem spotyka się monodram pt. „Na zawsze" w jej wykonaniu, według Romy Ligockiej i Lewisa Carrolla, na podstawie scenariusza przygotowanego wspólnie z Pawłem Sroką, instruktorem teatralnym MOK i reżyserem spektaklu.

Ostatni sukces Monika Siara odniosła ze wspomnianym monodramem na 10 Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Młodzieżowych INNY w Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza Krośnie (3-5.06.2013) zdobywając wyróżnienie.
Wcześniej Monika Siara została laureatką Finału 56. Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego w Słupsku (2011) i zdobyła za ten monodram II miejsce w Turnieju Teatrów Jednego Aktora „Sam na Scenie".  Wraz z Pawłem Sroką otrzymała również nagrodę za scenariusz ufundowaną przez starostę słupskiego i marszałka województwa pomorskiego.

- Spotkania Teatrów Jednego Aktora to niezwykle prestiżowa impreza teatralna – powiedział wówczas Paweł Sroka w wywiadzie dla Gazety Jarosławskiej z 1.07.2011 - Przede wszystkim dlatego, że jest to finał Ogólnopolskiego Konkursu Recytatorskiego, na którym ścierają się monodramy reprezentujące poszczególne województwa. Po drugie, wraz ze swoimi spektaklami zjeżdżają tu niezwykli młodzi ludzie, którzy poprzez działanie teatralne chcą opowiedzieć ważne dla siebie i dla nas historie, zdarzenia i przeżycia. Po trzecie, mamy okazję spotkać się z ludźmi, którzy kładli podwaliny pod amatorski i zawodowy ruch Teatru Jednego Aktora. Spotkanie z takimi nazwiskami jak Marcin Bortkiewicz, Wiesław Geras, Jan Zdziarski, Stanisław Miedziewski dla młodych adeptów sztuki aktorskiej to niewątpliwie ważna, mądra lekcja. Po czwarte, słupskie "Sam na scenie" to przepustka na takie imprezy jak Ogólnopolski Festiwal Teatrów Jednego Aktora we Wrocławiu czy też Festiwal Teatrów Jednego Aktora w Toruniu, gdzie amatorzy mogą się spotkać z zawodowcami i często bywa tak, że to świeżość i ekspresja amatora bierze górę nad doświadczeniem aktora zawodowego. I tu uwaga do mojego Pana polonisty nie liczą się szkoły i nauki, ale pasja i poświęcenie, gdyż w dzisiejszych czasach granica między teatrem amatorskim a zawodowym została zatarta. Tego zresztą uczyłem się od Pana. Obserwuję to zdarzenie na wielu moich "wycieczkach", to znaczy festiwalach teatralnych zasięgu ogólnopolskiego i międzynarodowego. Dzisiaj teatr dzielimy na dobry i zły!

tekst: Andrzej Zgryźniak - gł. instr. MOK

W maju 2013 r. Fundacja Studio TM zaprosiła  na weekendowe spotkania  z techniką fotografii otworkowej  miłośników fotografii.  Spotkania połączone były z  plenerem pod wspólnym tytułem „Żydzi wrócili” podczas którego adepci Teatru Zbożowego wcielali się w postacie przedwojennych Żydów -  mieszkańców Kielc. W miejscach w których kiedyś można było ich spotkać inscenizowali sytuacje sprzed lat, a fotograficy uwieczniali ich w „nowej – starej” przestrzeni.

Papier światłoczuły, podobnie jak roślina do fotosyntezy - potrzebuje słońca . Warsztaty fotograficzne były próbą zbliżenia się do tej tajemnicy życia, w której światło pełni rolę pierwszoplanową.
Gdy praktykę twórczą rozpoczyna się od konstruowania narzędzia — aparatu fotograficznego, łatwiejsze jest zrozumienie podstawowych procesów optycznych i chemicznych, a więc rozpoznanie tego, czym jest fotografia (gr. phōtós — światło; gráphō — piszę, graphein — rysować, pisać; rysowanie za pomocą światła).
Była to próba szukania nowych mediów . Nowymi mediami nazywane są media elektroniczne, w tym przypadku fotografia cyfrowa . My nowymi mediami nazywamy powrót do pierwotnej formy malowania obrazów światłem. Dla wielu młodych sympatyków i miłośników fotografii, ale i plastyki  ta metoda może stać się nową formą wyrazu artystycznego. Była to nowa propozycja Fundacji Studio TM na aktywną formę spędzania czasu, z której może skorzystać każdy niezależnie od swoich możliwości intelektualnych czy możliwości finansowych.
Serdecznie zapraszamy na Wernisaż „Fotografii Otworkowej” w dniu 27 stycznia 2014 r. na Bazie Zbożowej w Kielcach, ul. Zbożowa 4.

„Przez Dolinę Cieni” to performance  przygotowany na kanwie autobiograficznej powieści Goldie Szachter Kalib „Z Bodzentyna do Auschwitz i Bergen-Belsen”

Goldie Szachter - to córka najbogatszego Żyda z Bodzentyna Jechiela Szachtera. Jedna z nielicznych mieszkanek miasteczka, której udało się przeżyć gehennę okupacji. Obecnie mieszka w USA . Goldie Szachter po przeszło czterdziestu sześciu latach spisała swoje wspomnienia z okresu dzieciństwa i wczesnej młodości i wydała je w Stanach Zjednoczonych. Egzemplarz angielskiego wydania trafił do Pałysiewiczów dzięki Ewie Wymark, niezależnej szwedzkiej dziennikarce, autorce strony internetowej o Bodzentynie prowadzonej w języku angielskim. Dzięki staraniom założonego w 2009 r. Towarzystwa Dawida Rubinowicza, którego najważniejszym celem statutowym jest promowanie tolerancji i wzajemnego zrozumienia między różnymi narodami, kulturami i religiami książka została przetłumaczona przez Emilię i Jana Pałysiewiczów na język polski oraz wydana drukiem. Bezpłatne egzemplarze książki zostały wręczone wszystkim mieszkańcom Bodzentyna , aby starsze pokolenie miasteczka i okolic mogło przypomnieć sobie o swoich żydowskich sąsiadach, sklepikarzach, handlarzach, czy rzemieślnikach. Dla młodych mieszkańców była to okazja do poznania tego zaginionego świata.

Na tegoroczne III Reminiscencje Teatralne Teatr Zbożowy przygotował oparty na fragmencie książki  performance pt: „Przez Dolinę Cieni” w wykonaniu Adeptów Teatru Zbożowego.

Serdecznie zapraszamy.